Κράμερ και Σπρένγκερ.

Αμφότεροι οι Κράμερ και Σπρένγκερ ήταν πολυγραφότατοι συγγραφείς, και μέρος του Malleus Maleficarum ενσωματώνει ένα περιεκτικό χειρόγραφο σχετικά με την μαγική τέχνη, το οποίο είχε γράψει ο Κράμερ το 1485. Βασισμένο γενικά στην Βιβλική δήλωση, «Καμία μάγισσα (γυναίκα που κάνει μαγγανείες, ΜΝΚ) δεν πρέπει να αφήνεις να ζει» (Έξοδος 22:17 [18], ΝΜΒ), το βιβλίο παίρνει κάποια στοιχεία από τις Γραφές και από έργα του Αριστοτέλη, του Αυγουστίνου και του Θωμά Ακινάτη για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του. Ο σεξισμός που εμφανίζεται στο έργο αυτό είναι αναμφισβήτητος· η πεποίθηση των συγγραφέων ότι οι γυναίκες είναι πλάσματα κατώτερα, αδύναμα, που εύκολα διαφθείρονται, τονίζεται συχνά από την αρχή ως το τέλος του κειμένου αυτού.

Συνολικά, το Malleus Maleficarum διακηρύττει ότι μερικά πράγματα τα οποία ισχυρίζονται οι μάγισσες, όπως οι μεταμορφώσεις ζώων, ήταν απλές οφθαλμαπάτες προκαλούμενες από τον Διάβολο για να τις παγιδέψει, ενώ άλλες πράξεις, όπως η πτήση, η πρόκληση καταιγίδων και η καταστροφή σοδειών, ήταν πραγματικές. Το βιβλίο πραγματεύεται σε βάθος τις έκλυτες πράξεις των μαγισσών, την ικανότητά τους να δημιουργούν ανικανότητα στους άνδρες και ακόμα αφήνει περιθώριο στον ισχυρισμό ότι οι δαίμονες θα μπορούσαν να είναι οι πατέρες παιδιών μαγισσών. Το ύφος του κειμένου είναι άκρως σοβαρό —ακόμη και οι πιο απίστευτες δηλώσεις παρουσιάζονται ως αξιόπιστες πληροφορίες

Μια αντικληρική ιστορία η οποία περιέχεται στο βιβλίο ήταν η βάση για τη νορβηγική και βρετανική όπερα-μιούζικαλ Which Witch. Το έργο περιγράφει την δίκη και την δίωξη μιας αθώας Ιταλίδας, η οποία καίγεται δεμένη σε έναν πάσσαλο από συνωμότες στην Γερμανία, εξαιτίας των σχέσεών της με ένα σημαίνοντα Γερμανό επίσκοπο. Κάνει νύξη στην πρωτότυπη πηγή του στο καυστικό εναρκτήριο νούμερο, με τίτλο "Malleus Maleficarum". Το έργο έλαβε από χλιαρές μέχρι σκληρές κριτικές, και έχει κατηγορηθεί ως «το χειρότερο μιούζικαλ όλων των εποχών», παρά την αυξανόμενη καλτ μόδα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η μουσική σύνθεση έγινε από τους Μπένεντικτ Αντριάν (Benedicte Adrian) και τον Ίνγκριντ Μπιόρνοβ (Ingrid Bjornov), ενώ ο Αντριάν συμμετέχει και με έναν ρόλο.

Το 1963 ο Τσέχος συγγραφέας Βάτσλαβ Καπλίτσκι (Vaclav Kaplicky) έγραψε μια νουβέλα αποκαλούμενη Kladivo na carodejnice (η φράση "Malleus maleficarum" στα Τσέχικα) και το 1969 (ένα χρόνο μετά την σοβιετική κατάληψη της Τσεχοσλοβακίας) ο Οτακάρ Βάβρα (Otakar Vavra) γύρισε μια ταινία βασισμένη στη νουβέλα, η οποία έγινε σύμβολο τής εποχής τής ομαλοποίησης και σύντομα απαγορεύτηκε.